และนี่ไม่ใช่การดำเนินการเล็กๆ แต่ให้ผู้ค้าปลีกในบริเวณใกล้เคียงได้รับผักมากถึง 400 กิโลกรัมต่อวัน เธอกล่าว“สิงคโปร์ค่อนข้างเล็กแต่เรามีที่จอดรถมากมาย แทบจะเป็นความฝันที่จะมีฟาร์ม [ที่นี่] เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้อยู่อาศัยในชุมชน” เธอกล่าวฟาร์มบนชั้นดาดฟ้าอย่างน้อย 12 แห่งได้แผ่ขยายไปทั่วรัฐในเมืองในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รัฐบาลเริ่มให้เช่าแปลงที่ไม่ธรรมดาในปี 2563 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของแผนการเพิ่มการผลิตอาหารในท้องถิ่น ปัจจุบันประเทศที่มีประชากร 5.5 ล้านคนนำเข้าอาหารมากกว่า 90%แต่พื้นที่ในประเทศเกาะที่มีประชากรหนาแน่นนี้หายากและนั่นหมายความว่าที่ดินไม่ถูก 

สิงคโปร์มีทรัพย์สินที่แพงที่สุดในโลกชาวนารายหนึ่งบอกกับ BBC ว่าที่จอดรถคันแรกที่มีราคาสูงหมายความว่าเขาต้องเลิกใช้และย้ายไปที่ที่ถูกกว่าเกษตรกรต้องการความช่วยเหลือในการปลูกต้นไม้ด้วยพืชผลทำไมอาหารสิงคโปร์อันเป็นที่รักนี้ถึงถูกคุกคามเมื่อ BBC News เยี่ยมชมฟาร์มของ Ms Goh ซึ่งมีขนาดประมาณหนึ่งในสามของขนาดสนามฟุตบอล การดำเนินงานเป็นไปอย่างเต็มกำลังคนงานกำลังเก็บ ตัดแต่ง และบรรจุchoy sumซึ่งเป็นผักใบเขียวที่ใช้ในการทำอาหารจีนที่ปลายอีกด้านของโรงงาน พนักงานอีกคนกำลังยุ่งอยู่กับการปลูกต้นกล้าใหม่"เรากำลังเก็บเกี่ยวทุกวัน ขึ้นอยู่กับผักที่เรา

ปลูก มันสามารถอยู่ในช่วงตั้งแต่ 100 กก. ถึง 200 กก. ถึง 400 กก. ต่อวัน" นางโก๊ะกล่าวเธอบอกว่าการเริ่มต้นฟาร์มมีราคาประมาณ 1 ล้านเหรียญสิงคโปร์ (719,920 เหรียญสหรัฐ หรือ 597,720 ปอนด์) โดยเงินส่วนใหญ่ถูกใช้ไปกับอุปกรณ์เพื่อช่วยเร่งการเก็บเกี่ยวคนงานเก็บเกี่ยวผักที่ SG Veg Farmsคำบรรยายภาพคนงานกำลังเก็บเกี่ยวผักที่ฟาร์มบนดาดฟ้าของ Eyleen Gohแม้ว่าเธอจะได้รับเงินอุดหนุนบางส่วน แต่นางสาวโก๊ะกล่าวว่าธุรกิจของเธอยังไม่สามารถทำกำไรได้เธอมีพนักงาน 10 คนและจ่ายค่าเช่าพื้นที่ประมาณ 90,000 เหรียญสิงคโปร์ต่อปีสำหรับพื้นที่และที่จอดรถอีกแห่งซึ่งยังคงได้รับการจัดตั้ง

ขึ้น"ระยะเวลาการตั้งค่าของเราเกิดขึ้นในช่วงการระบาดใหญ่ของโควิด ดังนั้นการขนส่งจึงมีราคาแพงกว่าและใช้เวลานานกว่า" นางโกห์อธิบาย“ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นครั้งแรกที่ประมูลที่จอดรถบนชั้นดาดฟ้า [โดยรัฐบาล] ดังนั้นกระบวนการนี้จึงใหม่มากสำหรับทุกคน” เธอกล่าวเสริมชาวนาบนดาดฟ้าของสิงคโปร์ก็กำลังหาวิธีอื่นในการทำเงินเช่นกันNicholas Goh ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับ Ms Goh กล่าวว่าเขาสามารถสร้างผลกำไรด้วยการเรียกเก็บค่าธรรมเนียมรายเดือนจากผู้คนเพื่อเก็บเกี่ยวผักที่ฟาร์มในเมืองของเขาเขากล่าวว่าแนวคิดนี้เป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับครอบครัวที่อาศัยอยู่ใกล้ ๆ